. . . . en nostalgie. Veel schrijvers raakten betoverd en schilderden met woorden . . . . zo staat het in het boekje dat bij het wandelpad geschreven is. Zoiets moet dan toch ook door ons ontdekt kunnen worden. Het vorige pad (Veluwe Zwerfpad) hebben we halverwege afgebroken omdat we het doel en de afwisseling misten.
In de dorpen rondom het gouden hart heeft altijd de invloed van de zee gespeeld. Vanaf de 12e eeuw begon men met het beschermen van land door het aanleggen van dijkjes. Die strijd blijft doorgaan met plannen om zelfs de hele Zuiderzee droog te leggen. Jerôme Wenmaekers neemt in zijn plan ook de Friese Waddenzee nog mee. Het was een hard leven in de dorpen. Naast de kleine dorpjes waren er de handelssteden. Als oudste de Friese handel met het Oostzeegebied en Vlaanderen. Staveren was in de 8e - 10e eeuw één van de belangrijkste handelsnederzettingen van Noord Nederland. De handel verplaatst zich 2 eeuwen later naar IJssel met de Duitse Rijnlanden als achtergebied. En dan Amsterdam in de de gouden eeuw. Als de handel sterk terug loopt zien we de opkomst van de visserij met het hoogtepunt rond 1890. Rond 1900 zijn er 7000 vissers, twintig jaar later is dat aantal bijna gehalveerd en zijn er nog 4000 vissers. Nu telt men op het IJsselmeer nog slechts 180 vissers. Wie nog eens blik in de tijd van de Zuiderzee wil werpen moet de film "En de zee was niet meer" van Bert Haanstra eens bekijken.
