Onze voorgangers (15)

Jac. P. Thijsse laat Edam en ook de verhalen over Edam achter zich en stapt stoutweg naar de haven. Ze willen langs de zee naar Hoorn. Een wandelingetje van drie en een half uur. Ze lopen door de ruimte. Links het groene land en rechts de zee. Met ongeveer om elke kilometer een braak. Tussen paal 8 en paal 7 heeft de braak zelfs een "ijselijken" naam. De Moordenaarsbraak. De naam is erger dan het lijkt schrijft hij. Na Warder komen ze in het gebied waar vroeger het Beemstermeer vlak bij de Zuiderzee kwam. Bij Schardam passeert Thijsse de sluizen. Nu voor de afwatering van wat polderwater. De uitwatering van Kennemerland. Voorbij Lutjeschardam gaat het langs de eigenlijke Hoornsche Hop. In het buitenlandje, de strook land tussen de dijk en het water, hebben ze weer kans op allerlei watervogels. Hij heeft daar wel eens een vlucht van tweehonderd kemphaantjes gezien. Het is moeilijk voor de op goed op te letten om alles om hen heen. De stad Hoorn ligt hier zoo mooi voor ons, dat we nergens anders oog voor hebben.

. . . de bussen rijden niet . . .

 Katwoude - Edam

We hebben heerlijk geslapen, ontbeten in het zonnetje en de vouwwagen en de caravan startklaar gemaakt en de koffie op. We laten de nachtverblijven en een auto achter en gaan aan de wandel. Evenals gisteren is het vandaag ook weer geweldig weer.  We volgen de Hoogedijk en genieten van het verkoelende windje dat vanaf de Gouwzee komt. Links van ons zie we regelmatig een braak liggen. De Katwouder Zeedijk heeft in de loop van de jaren veel te lijden gehad getuige de vele braken. Ook voor de Allerheiligenvloed van 1570 waren er al diverse wielen. Het deel waar we lopen maakt deel uit van de Westfriese Omringdijk en is historisch monument evenals de braken die we tegen komen.

Bij de jachthaven komen we Volendam binnen. Het is een nieuw en groots opgezet geheel. Naast de jachthaven is hier ook een heel park met vakantiewoningen opgezet, alles in Volendamse stijl. Als we de innerlijke mens versterkt hebben gaan we weer verder. Dit is het niet waar we voor gekomen zijn. Al gauw zijn we in het dorp zelf en lopen op het Zuideinde het dorp in. De straat is tot aan de haven vrij rustig maar dan zitten we midden in de toeristen. De straat is overvol, de winkeltjes met souvenirs puilen uit en de terrassen zitten vol. In de haven liggen een aantal kwakken. Verwant aan de botter en toegesneden op het gebruik in Volendam. Hij is een slag groter dan de gangbare botter die de Zuiderzee bevoer. De Volendammers maakten vanaf de 19e eeuw gebruik van de nieuw soort net, het zgn. kwaknet. Dit net stelde andere eisen aan het visserschip. Voor de visserij worden ze niet meer gebruikt. Het toerisme is nu een goede bron van inkomsten voor de schippers getuige het opschrift op het deurtje naar het vooronder.

Even verderop duiken we met z'n zessen het kaasmuseum in. Met een kaasmaker in onze gelederen kun je daar toch niet omheen. Ook hier is het een drukte van belang en slaan de toeristen mandjes vol kaas in. Voor een nuchtere kaaskop zoals wij toch wel een bijzonder gezicht.

 

Over het Noordeinde verlaten we Volendam en volgen de dijk weer.  Op het water is het ook vandaag weer een drukte van belang. Ieder geniet van het weer. Dan zijn we ook zo in Edam.

Langs het Oorgat komen we in het stadje binnen. We moeten vlak voor De Dam de Breestraat in. Wat is De Dam eigenlijk? Is het een plein, is het een brug . . . Bijzonder is het wel. Een overkluisde sluis, in 1569 aangelegd, Karel de V had in 1544 opdracht voor de bouw gegeven. Bij de speeltoren raken we in gesprek met een oudere dame. De rust die er vandaag heerste hadden we te danken aan de stakingen van het openbaar vervoer,  . .  de bussen rijden niet. Dat verklaarde gelijk die drukte in Volendam. We lopen langs de  Proveniershof, in de volksmond de Proeve. Aan de overkant prijkt de Grote Kerk. We zoeken de auto weer op, halen bij het beginpunt van vanmorgen de andere weer op  en rijden naar Overleek om daar vouwwagen en de caravan weer aan te koppelen. Weer twee heerlijke dagen gehad.