Onze voorgangers (14)

Na Durgerdam komt de buitenpolder IJdoorn met aan het eind op een strekdam de vuurtoren die de weg naar Amsterdam wijst. Wat heeft Thijsse genoten van de polder. De toegang is moeilijk, verboden gebied en daardoor een zeer rijke vogelbevolking. Grutto's, tureluurs, kieviten, meeuwen, sterntjes en de vechtlustige kemphanen. Verderop ligt binnendijks het Kinselmeer met aan de horizon de stompe toren van Ransdorp. Bij de overstroming in 1825 is hier de dijk bezweken en stond bijna heel Noord Holland onder water. Thijsse schrijft over het Kinselmeer dat het één van de mooiste plekjes bij Amsterdam is. Nergens enige schaduw, ''alles ligt hier open en bloot in het zonnetje''. Vanaf de dijk heeft men een prachtig gezicht op Ransdorp. Achter het meer ligt Holysloot. Aan de binnenkant van de dijk is het een gevarieerd landschap van meertjes en drassig veenland. Na Uitdam gaat het over de dijk op Monnikendam aan. De Zuiderzee is in de zomer een wirwar van schepen. Monnikendam met aan de ene kant iepebomen langs de oude wallen, hoge kerken en torens maar van de zeezijde is het merkwaardig. Allemaal moeras, en modderland met sloten en slopjes. In de hoofdstraat met veel huizen uit de glorietijd rijdt de tram. Van Monnikendam kom je via Volendam in Edam. Thijsse omschrijft die toch als een alleraardigste wandeling. Langs de dijk heeft men ene prachtig gezicht op Monnikendam en Marken. De Volendammers zijn gezellige mensen die al de bekijkerij door Amerikaanse en Engelsen goed en geduldig verdragen, en evengoed uit vissen gaan. Volendam was in die tijd na Enkhuizen de belangrijkste vissersplaats. Van Volendam vaart een ouderwets trekschuitje, maar je kunt ook wandelen. Het pad met veel vlondertjes, midden door de hooilanden en langs het smalle watertje de IJe. Het watertje waaraan Edam zijn naam dankt.

 

Het kerkje van Holysloot

Waar in 1825 de dijk door brak

 

Monnikendam

 

Edam, oude huizen