Oldelamer - Wetering
Het is glad als we aankomen bij de Tjongerweg, de zon komt voorzichtig om een hoekje kijken. Een goede gewoonte om het koffie te beginnen en eens rond te kijken. We lopen langs de Tjonger en De Brandemeer, petgaten, vervening, riet en vooral stilte.De zon klimt hogen en kleurt het riet. Het is volop genieten in het gebied. Waar woont je neef nu Wieger? Het kopje koffie van de vorige keer ligt dus nog vers in het geheugen en geeft ook aan hoe dat gewaardeerd werd. Een blik op de kaart geeft aan dat het hier moet zijn. Aan de horizon achter de rietvlakte zien we de huisjes van de Zevenbuurt staan. We lopen over de grasdijk langs de Helomavaart. Het zonnetje schijnt er lustig op los, heerlijk weer.
Aan het eind van het pad steken we de weg over en vervolgen aan de andere kant van het water onze weg. Aan het eind ligt de Scheenesluis die in 1850 gebouwd werd. Toen een houten sluis en in 1915 vervangen door een stenen exemplaar. De Scheene was destijds een drukke vaarroute om de gewonnen turf af te voeren. Tijd voor een koffiestop.
De route gaat verder door de Rottige Meente, een gaaf turfstekers landschap. Aan het pad liggen talloze voormalige woninkjes van de turfarbeiders. Ter hoogte van Munnikeburen verlaten we het gebied en nemen het voetpad, in de middeleeuwen de ontginnensbasis. Doordat het pad door een moerassig gebied liep kon het nooit verbreed worden tot een rijweg. We zien de kerkje van Munnikeburen en later die van Scherpenzeel. Bijna aan het eind van het Voetpad komen we bij het begraafplaatsje van Spanga. Voorzien van een Friese klokkenstoel.
Aan het eind van het Voetpad lopen we langs de weg naar Ossenzijl. Voor de brug rechts en het smalle pad langs de Kalenbergergracht. In Kalenberg zien we nog een ijshaai. Als we Kalenberg zuid en noord gehad hebben zien we aan de overkant Camping De Turftente liggen. We halen weer goede herinneringen op aan de tweedaagse die we hier gehad hebben. De eerste dag liepen we het Havezatepad - van Giethoorn naar Wetering. Na de overnachting op de camping zijn we de volgende dag wezen kanoën. Nog even en we zijn bij ons eindpunt.