De Krieger - IJsselmuiden
Korte broek of lange broek . . . Het is even dubben maar er wordt toch gewisseld en de lange verdwijnt in de rugzak. Eerst de koffie en dan op pad. We lopen over de kruin van de dijk en het lange gras is nog nat van de dauw. Na een tijdje treffen we een zware stenen bank aan, voor de bank een tableau met drie tekeningen die herinneren aan de Zuiderzeewerken. Als we naar rechts kijken zien we het Vogeleiland liggen. Een rustpunt op de dijk. We besluiten om via de trap naar beneden te gaan en het betonnen pad onder aan de dijk te volgen. Als we dat doen zien we woorden staan, steeds een paar treden er tussen. We lezen licht, het, stijgt, en, land . . . . we kunnen er weinig van maken. Als we beneden zijn wordt het duidelijk! Er staat . . .
Kijk
bij elke trede
daalt het land
en stijgt het licht
Een ontwerp van Heleen Bosma. Het is heerlijk weer, genieten met de wind in je haren, rechts de weilanden met vogels, een reiger een ooievaar. Achter ons zwelt het geluid aan van een tractor. Als ik omkijk zie ik een hele stoet aan komen, oude gerestaureerde trekkers. Een camping stoeltje achterop en verder een koelbox. Een leuk dagje uit. Ze rijden op Zwartsluis aan. De rit gaat naar Staphorst waar Woonwinkel Boer de jaarlijke oldtimerdag organiseert. Wij nemen de weg naar de veerpont om ons over te laten zetten naar het witte veerhuis. Niet meer hetzelfde als in de tijd van Jac. P. Thijsse. Het oude veerhuis is in januari 1954 verkocht voor 1125,- gulden en afgebroken.
Als we de veerpont aflopen slaan we rechts af en volgen de Kettingweg, langs het Zwarte Water. Bij het haventje van De Belt zien we een baltsende fuut. We lopen langs de passanten haven naar de dijk en zien voor ons de watertoren van Sint Jansklooster. Tijdens de vorige wandeling, op 5 maart, hebben we daar bovenin gestaan. We volgen, tussen de schapen door, de dijk die om De Biesvelden en Van Vleutens polder ligt. Bij het gemaaltje aan de Veneriete drinken we koffie. We steken bij de sluis de Veneriet over en volgen de Slaperdijkweg. Midden in de polder staat er ineens een gedekte tafel voor ons. We besluiten om hier maar een kopje soep te nemen. Het is de Zeedieker Luustertaofel. Wanneer iemand de tafel benaderd begint de tafel te praten. Honderd verhalen van dorpsbewoners zijn te beluisteren via een geluidsinstallatie die in de tafel verwerkt is. De voorwerpen die op de tafel liggen spelen in die verhalen een rol. Blijkbaar hebben we ongezien de tafel benaderd, hij sprak niet tegen ons. Af en toe komen er fietsers voorbij en in alle rust genieten we van de soep tot een geronk ons "wakker schud". Een grote amerikaanse auto stopt even bovenop het dijkje en staat even stil. Dan geeft hij gas en laat de acht-cilinder flink brullen, weg is hij. Na hem komen er nog een aantal die de Pieperweg volgen naar Kamperzeedijk. Wij lopen verder, door het hoge gras, over de Slaperdijk.
Langs de Goot met aan de overkant de Mandjeswaard dat tegen Kampereiland aan ligt. Bij gemaal Lutterzijl komen wij op de Kamperzeedijk. Links van ons ligt de Koekoek, het tuinbouwgebied van IJsselmuiden. We komen langs een oude schuur met een grote aantrekkingskracht. Even naar binnen te gluren. Binnen staat er van alles en "nee" is er niet te koop. Af en toe komen we nog een klassieker tegen zoals deze Triumph TR uit 1967. Het zijn deelnemers aan de "7 van Emmeloord". Als we door Grafhorst heen zijn hebben we het zicht op Kampen. Nog even met een flinke boog door IJsselmuiden, via een smal paadje tussen huizenblokken door en dan staan we op de parkeerplaats tegenover het station. Voor deze keer het eind, voor de volgende wandeling weer het begin.
Als we de veerpont aflopen slaan we rechts af en volgen de Kettingweg, langs het Zwarte Water. Bij het haventje van De Belt zien we een baltsende fuut. We lopen langs de passanten haven naar de dijk en zien voor ons de watertoren van Sint Jansklooster. Tijdens de vorige wandeling, op 5 maart, hebben we daar bovenin gestaan. We volgen, tussen de schapen door, de dijk die om De Biesvelden en Van Vleutens polder ligt. Bij het gemaaltje aan de Veneriete drinken we koffie. We steken bij de sluis de Veneriet over en volgen de Slaperdijkweg. Midden in de polder staat er ineens een gedekte tafel voor ons. We besluiten om hier maar een kopje soep te nemen. Het is de Zeedieker Luustertaofel. Wanneer iemand de tafel benaderd begint de tafel te praten. Honderd verhalen van dorpsbewoners zijn te beluisteren via een geluidsinstallatie die in de tafel verwerkt is. De voorwerpen die op de tafel liggen spelen in die verhalen een rol. Blijkbaar hebben we ongezien de tafel benaderd, hij sprak niet tegen ons. Af en toe komen er fietsers voorbij en in alle rust genieten we van de soep tot een geronk ons "wakker schud". Een grote amerikaanse auto stopt even bovenop het dijkje en staat even stil. Dan geeft hij gas en laat de acht-cilinder flink brullen, weg is hij. Na hem komen er nog een aantal die de Pieperweg volgen naar Kamperzeedijk. Wij lopen verder, door het hoge gras, over de Slaperdijk.
Langs de Goot met aan de overkant de Mandjeswaard dat tegen Kampereiland aan ligt. Bij gemaal Lutterzijl komen wij op de Kamperzeedijk. Links van ons ligt de Koekoek, het tuinbouwgebied van IJsselmuiden. We komen langs een oude schuur met een grote aantrekkingskracht. Even naar binnen te gluren. Binnen staat er van alles en "nee" is er niet te koop. Af en toe komen we nog een klassieker tegen zoals deze Triumph TR uit 1967. Het zijn deelnemers aan de "7 van Emmeloord". Als we door Grafhorst heen zijn hebben we het zicht op Kampen. Nog even met een flinke boog door IJsselmuiden, via een smal paadje tussen huizenblokken door en dan staan we op de parkeerplaats tegenover het station. Voor deze keer het eind, voor de volgende wandeling weer het begin.
